چکیده و بی پیرایه نقش زدن ، موجز و مجرد جوهر وجود را شکل دادن، همانا رسیدن به بیان ساده نقشمایه است.و البته نقشمایه نه به معنی جزئی از کل بلکه به معنی از کل به جزء رسیدن ، جزئی که تمام صفات و خصوصیات کل را داراست.

در حیطه هنرهای تجسمی ، هنگامی که می کوشیم نقشمایه را تعریف کنیم، مطلوب چنان است که ( پرمعنی) از پر گویی پالایش یابد تا به مرز نقش مجرد کامل  برسد.و طبیعی است که هنرمند برای صیقل دادن چهره سنگ تا به حال آینه درآید به عوامل بسیاری از جمله استعداد، آگاهی و تحصیل، صبر و تحمل، و رنج فراوان نیاز دارد.و سرلوحه همه این عوامل عشق و علاقه و ایمان به زیبایی نهفته در دل سنگ است.بی گمان نقشمابه های اصیل چنین پدید آمده اند.

ادامه مطلب ...


موضوع مطلب :